يوميات واحد مكتئب " مخنوق فى وسط البراح"
بتتوجع
بتتوجع ومش قادر تعبر.
بتتألم وبتضحك عشان مافيش إختيار.
جواك يأس وإحباط بس وشك كله تفاوؤل عشان مجبر.
غربه ومسافات بين إللى بتحس بيه وإللى لازم قدام
الناس يظهر.
جواك بيصرخ لاكن إزاى وانت فى الحياة لازم تعيش بدون ماتتخير.
صعب انك تعيش
صعب إنك تعيش وحياتك بتجرى قدامك.
صعب عمرك ينسرق ومافيش انجاز يطمنك.
بتعافر و وتستميت عشان تعيش لكن أوقات بتهزمك.
تجرى على الوحدة والضلمة دموعك تسبقك.
زى مايكون ملناش نصيب فيكى يادنيا والعوض يارب فى جنتك.
مخنوق فى وسط البراح
مخنوق فى وسط البراح.
دموع متحجرة لا قادرة تفضل جواك ولا تتساب.
استسلام وانكسار مش قادرتقاوم.
جواك حاجات بتهد فيك معدتش قادر تعافر.
لم يكن فى الخيال
لم يكن فى الخيال ان نعيش فى زمن من أسوء الأزمان
كنا أطفال نحلم بالحياة وكلنا تفاؤول.
حتى كبرنا لنجد اننا وصلنا إلى زمن يجعلنا نتنفس بصعوبة.
كبرنا لنجد فوضى عارمة فى اخلاق البنى ادمين.
خداع وغش نفاق وكدب.
لم نجد الأمان بل خوف وأنين.
تبدلت الوجوه الطيبة لوجوه تعالب وأخلاق الثعابين
تبدلت الأماكن الجميلة لاخري بلا رائحة ولاذكرى.
ايام باهته نصحو لننام.
وكل يوم نفس الساقيه تدور وتلف بينا وأدينا ماشين.
راحو فين الناس الطيبين
راحو فين الناس الطيبين.
راحوا فين وإبتسامتهم وطيبة قلبهم ياااااااه على الحنين.
كانت بيوت بالطين وجواها حب يكفى سنين.
كانت أكلة وعيشة بسيطة و تكفى القلب ينام مرتاح.
ريحة الأرض والخير وخوف الناس على بعضها كان أغلى من زمن دلوقتى كله بيدفن راسه فيه ويقول يارب نفسي ومن بعدى مافيش ناس تانيين.
زمان كل حاجة حلوة زمان
زمان كل حاجة حلوة زمان.
زمان كان خوف الأخ على أخوة كانوا عزوة دلوقتى شئ بقا عجيب لو لقيتهم كويسين.
زمان كان جارنا لو عنده اى ظروف تلاقى كل ايد ممدودة فى فرح اوحزن.
دلوقتى الفرح جنب العزى اصل كنا محددين.
زمان الناس الجميلة مخلوقة عل الفطرة تحب تقعد وسطيهم تسمع حكاويهم .
دلوقتى عجيبة لو لقيت حد فاضى يسمع او يتكلم.
ريحة زمان وأيام زمان بتقول محظوظ ياللى عشت زمان. وياللى عايش دلوقتى فاتك كتير فى زمن كل اللى فيه بيجرى.
تعليقات
إرسال تعليق